100%NL Magazine Angela Koning
Delen

De bizarre bevalling van Angela: ‘Ik hoorde een grote plons en daar was ze.’

In deze rubriek lees je iedere maand op het online platform van 100%NL Magazine échte verhalen, van échte mensen. Mensen met een bijzonder verhaal, die heftige of unieke gebeurtenissen hebben meegemaakt. Doorzetters, zoals wij ze noemen.

Deze keer lees je het verhaal van Angela, die een ietwat bizarre bevalling meemaakte. Of zoals ze het in haar woorden noemt: 'Het was een voorbeeldige bevalling.'

De goedlachse Angela is al jaren samen met haar grote liefde Jaap. Op 15 december 2020 werd hun liefde bezegeld met de geboorte van een prachtige dochter Isabella. Hoewel Isabella een wolk van een baby was verliep de bevalling iets minder soepeltjes…

Twee appeltaarten

Angela: ‘Het begon om 04.00 uur ‘s morgens. Ik werd wakker met een stekelig gevoel in mijn rug. Ik ben gelijk naar beneden gegaan om vervolgens tot 07.00 uur ‘s morgens twee appeltaarten te bakken. Dat leek me op dat moment een goed idee, dan kon Jaap die de volgende dag meenemen naar zijn werk, want dan zou de baby er toch al wel zijn dacht ik zo.’

‘Die morgen is Jaap ‘gewoon’ naar zijn werk gegaan en is mijn moeder even langs gekomen voor een kopje koffie. Ik weet nog goed dat ik tegen mijn moeder zei: ‘Oh, het doet écht pijn in mijn rug’. Mijn moeder antwoordde daarop dat het dan wel begonnen zou zijn en dat ik maar beter even kon rusten op bed of in bad. Ik ben vervolgens om 10 uur naar de slaapkamer gegaan en heb daarna 2 hele onrustige uurtjes gehad…’

De verloskundige kwam…niet

‘Het was mijn eerste bevalling, dus je weet niet wat je verwachten moet. Toen ik de verloskundige aan de telefoon had vertelde ze mij dat het nog wel een tijdje ging duren omdat het mijn eerste kindje was, en ik dacht dat zelf ook. Ik was zo onwetend. Ik had alleen maar pijn in mijn rug en ik was ervan overtuigd dat ik ook pijn in buik moest gaan voelen. Ook had ik me voorbereid op de ergste pijn uit mijn leven, dus daar zat ik op te wachten. Omdat ik onderbewust toch wel het idee had dat het niet meer heel lang zou duren had ik ondertussen wel mijn vriend Jaap weer een paar keer gebeld dat hij nu toch echt wel naar huis moest komen.’

‘Omdat ik toch ook wel een beetje bloedverlies had stond de kraamhulp gelukkig wél op scherp. Achteraf gezien is dat een groot geluk geweest, want dat het uiteindelijk zó snel zou gaan hadden wij nooit verwacht…’

PLONS

‘Rond 12 uur hield ik het niet meer en kreeg ik pufdrang. Ik zat toen op het toilet en appte de kraamhulp ‘Het komt NU’, die op dat moment met gierende banden naar mij toe aan het rijden was. Jaap bleef zijn werk maar uitsmeren en was ook nog niet thuis. Toen ik hem belde en vertelde dat hij nú moest komen is hij toch maar gekomen, ha ha. Na een paar minuten kwam Jaap hijgend boven gerend. Toen hij mij zag zitten zag hij het hoofdje van ons kindje al en hij raakte volledig in paniek. ‘STOP MET PUFFEN!’ riep hij, terwijl ik de rust zelve bleef. Hij heeft toen het bad gevuld en is weer naar beneden gerend om de kraamhulp op te wachten. Toen zij de badkamer in liep zag ze ook het hoofdje en wist ze dat het zover was, ik ging bevallen.’

‘Omdat ik absoluut niet in bed wilde bevallen besloten we dat ik in bad zou gaan bevallen. Het bad was gevuld, ik stapte in bad en toen hoorde ik: PLONS.’

Isabella

‘Toen ik naar beneden keek zag ik ons kindje. Een perfect bolletje, want het zat nog in de vruchtzak. Het is zo uit me gevallen. Het ging allemaal zo snel. Jaap was om 12:15 uur thuis en om 12:37 ben ik bevallen.’

‘Ik ben vervolgens rustig in bad gaan zitten en de kraamhulp heeft haar vervolgens uit de zak gehaald. Omdat het zo’n onwerkelijke situatie was duurde het wel een paar minuten voordat we vroegen of het een jongen of een meisje was. Het was een meisje, onze Isabella was geboren.’

‘Nadat de rust weer was wedergekeerd heeft Jaap de verloskundige gebeld, die er nog steeds niet was. ‘U kunt rustig aan doen hoor, want het kindje is er al’, hoorde ik hem zeggen. De verloskundige dacht dat het een grapje was…totdat ze Isabella hoorde huilen op de achtergrond.’

Tweede zwangerschap

‘Ik ben nu in blijde verwachting van ons tweede kindje. Alhoewel ik nu wel een stuk wijzer ben vind ik het deze keer nu ook een stuk spannender. Ik ben me nu veel meer bewust van de gevaren. Mijn vriendinnen zeggen wel eens gekscherend dat ik nu met een vangnet onder mijn broek moet gaan lopen haha, maar stiekem hoop ik wel dat het weer net zo snel gaat. Als ik op mijn bevalling terugkijk ervaar ik het ook echt als een mooie bevalling. De meeste zwangere vrouwen die gaan bevallen kijken er toch angstig naar uit, maar dat heb ik nooit gedaan. Als je positief blijft sta je vanaf het begin al 1-0 voor. Wat mij betreft was het een voorbeeldige bevalling, ha ha!’.

 

Delen