Te Volendam zijn, op een bevolking van 1400 zielen, 10 herbergiers, die een ruim bestaan vinden. Het gebruik van sterke drank is er zeer aanzienlijk. Juiste cijfers hierover zijn moeilijk te bepalen, vanwege de hoeveelheid drank die daarnaast illegaal gesmokkeld wordt en het gebruik dat de visschers elders van dit vocht maken. Ze staan in ieder geval bekend als echte drinkebroers.
‘Deze passage kwam ik laatst tegen over onze voorvaders. Al is het een twijfelachtige eer, ik moet er om lachen. Mensen hadden feestjes nodig om het harde leven te verzachten. Ze moesten zich de pleuris werken voor een groot gezin met soms wel 10 kinderen. Op vakantie gaan bestond niet. Concerten waren er niet. Alleen kroegen, waar die mannen bij elkaar kropen om te ontspannen, lachen, drinken en op te scheppen over de vangst, die na ieder glas spectaculairder werd.’
‘De kermis in Volendam is al eeuwenlang een begrip. Er zijn verslagen bewaard gebleven zoals hierboven, die teruggaan naar de 16de eeuw. Verslagen van Nederlandse schrijvers/journalisten die hun ogen uitkeken naar het uitbundig feestende en dansende volkje in klederdracht. Hoe in iedere zaal en kroeg livemuziek gespeeld werd. Toen ook al. Opmerkelijk is dat wij Volendammers bijna allemaal evenveel van die kermis houden, terwijl deze oude verhalen bij zeer weinig dorpsgenoten bekend zijn. Ik las het nu eigenlijk ook voor het eerst.’
‘In 2006 schreven wij speciaal voor onze kermis het liedje De Zomer Voorbij. Een lied in de stijl van Jan Smit, die op dat moment ongekend populair aan het worden was. Hij wilde het liedje wel hebben en zelf opnemen. Dit was ons eerste contact met Jan Smit. Het zette ons aan het denken. We besloten door te gaan met Nederlandstalige muziek. Nick en Simon hadden die keuze ook net gemaakt. Jaap Buijs werd ons aller manager. Als er íemand was die hield van Volendam en de bijbehorende feestcultuur was het Jaap Buijs. Hij stak niet onder stoelen of banken dat-ie onze muziek te serieus vond. Maar wij wilden Nederlandstalige popmuziek maken over andere facetten van het leven. Niet steeds over feestjes. Niet steeds een link naar Volendam. Zijn grootste droom was een gezamenlijk concert in de Ziggo Dome, met een podium dat omgetoverd zou worden tot de haven van Volendam, waar wij met bootjes doorheen zouden varen. ‘Goed idee, doen we niet Jaap’, zeiden wij dan lachend. Zo kwam het dat wij en Jan Smit nooit samen een lied hebben geschreven en opgenomen. Ondanks dat we jarenlang leuke avonturen hebben beleefd, liepen onze muzikale carrières parallel zonder kruisbestuiving.’
‘Afgelopen voorjaar zaten we met de 3JS te bedenken wat ons volgende project moest worden. Ik was uit de grond van m’n hart toe aan een feestnummer. We hebben lang genoeg vervelende tijden meegemaakt, we hebben een feestje verdiend. Jaap en Robin moest ik eerst overtuigen. Daarna hebben we Jan Smit gevraagd voor een samenwerking. Jaap kwam met een muzikaal ideetje voor ons nog te schrijven lied en ik schreef de tekst. Zo positief als ik het maar kon bedenken. Over een man die verliefd is. Zich kinderlijk uitslooft om de aandacht van die meid te krijgen. En als het zaterdagavond is, niet kan wachten om haar te zien. Pas later op de avond, als alle mensen dronken worden, durft hij naast haar te staan en te zeggen wat hij wil zeggen. Tijdens de kermis is het tussen mij en Caroline ook zo begonnen. Precies zoals de Volendammers elkaar 200 jaar geleden ook al versierden. Ons hele voortbestaan hebben we in zekere zin aan die kermis te danken.’
‘En wát een reacties hebben we gekregen op die single! Alleen maar positieve. Op één ouwe zuurpruim na. Zij schreef of het niet eens tijd wordt om volwassen te worden, in plaats van steeds over vrouwen en drank te zingen. Ik heb niet geantwoord, omdat het een veel te lang verhaal is. Het gaat honderden jaren terug en zit in ons DNA. Maar misschien had ik moeten zeggen: Juist omdat we volwassen zijn, zijn we zó toe aan een feestje!’
