Eva Eikhout
Eva Eikhout – scherp, grote lach – is het type dat je niet snel over het hoofd ziet, zelfs al meet ze maar 1 meter 14. Misschien net een tikkie te klein voor de Python in de Efteling, maar groot genoeg om een steengoed boek te schrijven. In Dit is geen boek van een meisje zonder armen en benen gooit Eva álles eruit: van sms’en met haar neus (tot verbazing van Frans Bauer) tot lekker dansen in de kroeg, half in haar rolstoel. En ja, zelfs hoe ze haar achterwerk zelf afveegt als er niemand in de buurt is. ‘Ik dacht: als ik dan toch mijn verhaal vertel, doe ik het meteen zonder fillter!’, lacht ze. ‘Ik hou wel van open communicatie. En stiekem vind ik het best leuk om mensen een beetje te shockeren met mijn verhalen.’ Eva’s moeder was zes maanden zwanger, toen ze op de echo ontdekte dat Eva’s ledematen niet goed volgroeid waren door het FFU-syndroom. ‘Even dacht ze dat ze nooit meer gelukkig zou zijn, maar dat kwam vooral omdat je als ouder het beste voor je kind wil. Maar na een weekendje weg met mijn vader en er samen veel over te hebben gepraat, dacht ze: ‘Deze zwangerschap voelt goed. Dus als dit kind wil komen, dan komt ze maar!’. Vanaf het moment dat ik geboren was, dacht ze: ‘Ze is perfect zoals ze is’.’
Weg met die datingtaboes
We zijn inmiddels alweer 28 jaar verder, en Eva? Die heeft haar stempel gezet als programmamaker, presentatrice, en columnist op het platform van Eva Jinek. In shows als Weet Wat Je Date, Eva en de Eva’s en One Night Stand-Up doorbrak ze met flair alle datingtaboes. ‘Met jongens begon ik rond mijn 16de of 17de. Want stel je voor dat ik veel later seks had dan mijn vriendinnen; dat zou misschien wel door mijn beperking komen en dan had die ‘gewonnen’. Voor mij was mijn ontmaagding het ultieme bewijs dat ik, zelfs met dit lijf, het spel gewoon kon meespelen! Maar ja, naarmate ik ouder werd, ging studeren en op mezelf wonen, bleef het vaak bij wat lol of een one-night stand – en toedeledokie! Ondertussen stapten mijn vriendinnen in serieuze relaties. Ik voelde me een beetje achterblijven. Dat was moeilijk. Als ik met een jongen aan het daten was, had ik soms ook het idee dat zijn vrienden er iets van vonden en dat zijn beeld dan ook weer negatief beïnvloedde. Op die leeftijd draait alles natuurlijk om status; je wil cool gevonden worden en erbij horen. Maar dat wordt lastig als je een vriendinnetje hebt dat niet helemaal binnen de norm valt.’ Oprechte lach: ‘Eerlijk gezegd ben ik van nature best zelfverzekerd en eigenlijk ook gewoon heel blij met mezelf. Dat helpt wel, gelukkig! Natuurlijk, met al die perfecte plaatjes op social media om me heen, kan ik soms wel een beetje twijfelen. Had ik maar die lange, mooie benen of zag ik er de hele dag zo geweldig uit. Maar goed, wie heeft daar geen last van?’
